Ważne strony
Treść strony - styczeń
Kolędnicy misyjni z Osieka nad Wisłą
Grupa Teatrzaki z Osieckiego Klubu Kultury wraz z opiekunką Eweliną Mytlewską kolejny już rok pielęgnuje piękną, polską tradycję. W tym roku dzieci i młodzież wcieliły się w role kolędników misyjnych (Papieskie Dzieła Misyjne). Kolędnicy przygotowali scenkę, w której nie mogło zabraknąć kolęd. Młodzi zbierali datki dla dzieci z Demokratycznej Republiki Kongo. Kolędnicy zawitali z życzeniami i scenką do Urzędu Gminy Obrowo, kościoła NSPJ w Osieku nad Wisłą, Rytkówki, sklepów, a także domów prywatnych. Spotkali się z ogromną sympatią i życzliwością.
Kolędnicy wędrują od domu do domu w okresie od wigilii Bożego Narodzenia do Święta Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) z Dobrą Nowiną oraz noworocznymi życzeniami do mieszkańców Osieka nad Wisłą.
To piękny obrzęd ludowy związany z chodzeniem po domach. Często spotykane było kolędowanie z gwiazdą wykonaną z kolorowego papieru, podświetloną od środka, przymocowaną ruchomo do drzewca. Trzymający ją kolędnik nazywany był gwiazdorem lub gwiaździchem. W wielu regionach Polski pojawiały się tzw. Herody, czyli grupy odgrywające biblijną opowieść o przyjściu na świat Jezusa, w którą wplatano zabawne wątki ludowe.
Charakterystycznymi postaciami w grupach kolędniczych byli: Święta Rodzina, pasterze, trzej królowie, anioł, dziad, baba (za postacie kobiece przebierali się również chłopcy), Żyd, śmierć, diabeł, Cygan, bocian, turoń, żołnierz, policjant, kominiarze, muzykanci.
Życzenia składano w postaci wierszowanych oracji lub śpiewając specjalne życzące kolędy, płatano przy tym figle (np. Kominiarz sprawdzał czystość kominka i smarował wszystkich sadzą, a kto go nie dotknął, nie mógł spodziewać się szczęścia; dziewczyny uszczypnięte przez Bociana miały spodziewać się dziecka), recytowano zabawne rymowanki, całemu widowisku towarzyszyła atmosfera ogólnej wesołości. Formą kolędowania było też chodzenie z szopką, w której przy pomocy zestawu kukiełek odgrywano przedstawienia podobne do Herodów lub Jasełek. Obchód kolędniczy był wyczekiwanym wydarzeniem, a pominięcie domu uważane było za zły znak.
W żywej tradycji do dziś kolędowanie jest jeszcze spotykane w niektórych miejscach w Polsce, na Słowacji, w Czechach, Białorusi, Rosji, Ukrainie i Serbii. Prócz tego tradycja ta jest często podtrzymywana przez szkoły, domy kultury, zespoły regionalne stając się elementem folkloryzmu, a przedstawienia kolędnicze i jasełkowe są bardzo popularne jako forma teatru, prezentowana na różnego rodzaju kolędniczych przeglądach i festiwalach.
